Tagi

, ,

Udostępnij

MB Hagiosoritissa

Tej ikony Najświętszej Marii Panny strzegą mniszki z klasztoru dominikańskiego na Monte Mario w Rzymie. Obraz ten jest przykładem delikatnej Opatrzności Bożej nad życiem kontemplacyjnym w Zakonie. Jego autorstwo przypisywane jest św. Łukaszowi ewangeliście i, jak każda ikona, nie przedstawia on fizycznej twarzy Najświętszej Maryi Panny, ale Jej oblicze duchowe, odbijające dobroć w Jej oczach, delikatność Jej miłości przedstawioną w Jej ustach o wyjątkowych rysach, oraz Jej wstawiennictwo, symbolizowane przez ręce wzniesione w modlitwie.

Jest nazywana acheropita (z bizantyjskiej greki: ἀχειροποίητα, „ἀ-”; „χείρ”; „ποιείν”, oznacza „nie wykonana rękami”), żeby podkreślić jej cudowne pochodzenie. Restauracja wykonana w 1960 roku pozwoliła określić, że jest namalowana na desce lipowej techniką, używaną na Bliskim Wschodzie w czasach przed Chrystusem.

Na długo przed założeniem Zakonu, od IX wieku, ikona była przechowywana w kościele rzymskiego klasztoru Santa Maria in Tempulo. Papież Sergiusz III pragnął przenieść ją na Lateran, ale cudownie powróciła do klasztoru. Dla żyjących w nim mniszek stanowiło to znak woli Bożej, więc kiedy papież Honoriusz III polecił świętemu Dominikowi przenieść je do klasztoru San Sisto Vecchio, zabrały ze sobą obraz. Od 28 lutego 1221 roku pozostawał w nowym klasztorze. W 1575 roku ikona znowu została przeniesiona wraz ze wspólnotą, a w 1931 roku trafiła do miejsca, gdzie jest przechowywana dzisiaj, do kościoła pod wezwaniem Różańca św. na Monte Mario.

Oto homilia papieża Benedykta XVI wygłoszona podczas odwiedzin klasztoru: http://w2.vatican.va/content/benedict-xvi/en/homilies/2010/documents/hf_ben-xvi_hom_20100624_domenicane.html

(Ilustracja: Ikona Madonny „Monasterium Tempuli” z San Sisto, zdjęcie o. Lawrence Lew OP, obejmujące także kratę klauzury: https://www.flickr.com/photos/paullew/4978396917/).

Źródło: Traditio Spiritualis Sacri Ordinis Praedicatorum

Tłumaczenie: Dominika Krupińska